urojenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uroić uroję, uroisz, uroją; urój•cie

Słownik języka polskiego PWN*

urojenie
1. «myśl, pragnienie itp. niemożliwe do urzeczywistnienia»
2. «chorobliwe, nieuzasadnione przekonanie nieustępujące pod wpływem logicznej argumentacji»
uroić «wyobrazić sobie coś nieistniejącego, niedorzecznego jako rzeczywiste»
urojony «nierzeczywisty, zmyślony»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego