usztywnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•sztywnić -nię, -nią; -nij•cie
u•sztywnienie; -wnień
Słownik języka polskiego PWN*
usztywnić — usztywniać
1. «nadać tkaninie sztywność»
2. «unieruchomić złamaną, zwichniętą lub skręconą rękę, nogę, kość itp.»
3. «uczynić coś odpornym na zagięcia, odkształcenia»
4. «umocnić jakąś konstrukcję»
5. «uczynić swoją postawę, swoje stanowisko itp. w jakiejś sprawie wykluczającymi jakiekolwiek ustępstwa»
6. «spowodować, że ktoś przestaje się naturalnie zachowywać»
usztywnić się — usztywniać się
1. «o tkaninie: stać się sztywną»
2. «stać się odpornym na zagięcia, odkształcenia»
3. «stać się sztywnym, mocniejszym»
4. «stać się mniej skłonnym do ustępstw»
usztywnienie
1. «to, czym usztywnia się różne przedmioty»
2. «blaszka, kształtownik do umocnienia jakiejś konstrukcji»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
