wspólnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wspól•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
wspólnik
• wspólniczka • wspólnictwo
1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu»
2. «osoba wnosząca swój kapitał do spółki i czerpiąca z tego zyski»
• wspólniczka • wspólnictwo