wtarabanić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wtarabanić się (pot.) -anię się, -anią się; -ań•cie się
Słownik języka polskiego PWN*
wtarabanić — wtarabaniać pot. «wnieść z trudem coś dużego i ciężkiego»
wtarabanić się — wtarabaniać się
1. pot. «wejść na coś lub gdzieś niezgrabnie, z trudem»
2. pot. «wejść dokądś siłą, bez pozwolenia»