wyświechtany
Wielki słownik ortograficzny PWN
wy•świech•tać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN
wyświechtany pot. «pozbawiony wartości, znaczenia z powodu zbyt częstego powtarzania»
wyświechtać pot. «wybrudzić lub zniszczyć coś przez długotrwałe noszenie lub używanie»
wyświechtać się
1. pot. «zostać wyświechtanym»
2. pot. «ubrudzić samego siebie»
3. pot.«o słowach, dowcipach, obietnicach itp.: zostać pozbawionym wartości lub atrakcyjności z powodu częstego powtarzania»
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... znaleziono przedmiotów, mających związek z popełnionym przestępstwem". Ale ta rutynowa, wyświechtana formuła dowodziła jedynie tego, że przeprowadzający rewizję nie wiedział czego...
- ... zapałkę.
Coraz nas mniej, przychodzi mi na myśl zdanie banalne, wyświechtane i prawdziwe. Starzy kumple się rozmyli, zastąpili ich jacyś wypomadowani... - ... w stanie zniszczyć urody jej życia. Widziałem starą kobietę w wyświechtanej jesionce. Jestem przekonany, że gdyby musiała opuścić swój tron - ławkę...
