wyświechtany
Wielki słownik ortograficzny PWN
wy•świech•tać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN
wyświechtany pot. «pozbawiony wartości, znaczenia z powodu zbyt częstego powtarzania»
wyświechtać pot. «wybrudzić lub zniszczyć coś przez długotrwałe noszenie lub używanie»
wyświechtać się
1. pot. «zostać wyświechtanym»
2. pot. «ubrudzić samego siebie»
3. pot.«o słowach, dowcipach, obietnicach itp.: zostać pozbawionym wartości lub atrakcyjności z powodu częstego powtarzania»