wyciszony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wyciszyć -szę, -szą; -sz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wyciszyć — wyciszać
1. «spowodować, że coś stało się mniej głośne»
2. «pomóc komuś odzyskać spokój wewnętrzny»
3. «wytłumić jakieś zjawiska, uczucia»
4. «przestać informować o jakiejś sprawie, aby ludzie o niej zapomnieli»
5. «zabezpieczyć pomieszczenie izolacją dźwiękochłonną»
wyciszyć się — wyciszać się «uspokoić się wewnętrznie»
