wydąć
Słownik języka polskiego PWN*
wydąć — wydymać I
1. «nadmuchać powietrzem, zwiększając objętość czegoś»
2. «wywinąć wargi, zwykle na znak niezadowolenia, pogardy»
wydąć się — wydymać się «stać się wypukłym wskutek wypełnienia się powietrzem»
wydęcie «miejsce wypukłe»
