wydęcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wydęcie; -ęć
wydąć wy•dmę, wy•dmiesz, wy•dmą; wy•dmij•cie; wydął, wydęła, wydęli; wydąwszy; wydęty

Słownik języka polskiego PWN*

wydęcie «miejsce wypukłe»
wydąćwydymać I
1. «nadmuchać powietrzem, zwiększając objętość czegoś»
2. «wywinąć wargi, zwykle na znak niezadowolenia, pogardy»
wydęty «wystający ku górze»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego