wyprzeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
wyprzeć I — wypierać I
1. «usunąć skądś siłą kogoś lub coś»
2. «będąc lepszym, nowszym, popularniejszym, zająć miejsce czegoś»
wyprzeć II
1. «o roślinach: wyginąć lub zmarnieć wskutek braku dostępu powietrza, wskutek nadmiernej ilości wody itp.»
2. «o skórze: ulec podrażnieniu pod wpływem ciepła, potu i tarcia»
wyprzeć się — wypierać się I
1. «zaprzeczyć, że się coś zrobiło, powiedziało»
2. «zaprzeczyć, że się jest z kimś lub z czymś związanym»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
