wystrzyc
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•strzyc -strzygę, -strzyżesz, -strzygą; -strzyż, -strzyż•cie; -strzygł; -strzygł•szy; -strzyżony
wy•strzyżony; -żeni
Słownik języka polskiego PWN*
wystrzyc — wystrzygać
1. «obciąć włosy bardzo krótko»
2. «obciąć sierść zwierzęciu na całym ciele lub na jakiejś części»
3. «strzygąc, nadać czemuś jakiś kształt»
wystrzyc się «obciąć sobie bardzo krótko włosy»