wyziębły
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wyzięb•ły; -b•li
wyzięb•nąć -b•nę, -b•niesz, -b•ną; -b•nij•cie; -b•nął a. wyziąbł, -b•ła, -b•li; -b•nąwszy a. wyziąbł•szy
wyzięb•nięty; -ęci
Słownik języka polskiego PWN*
wyziębić się, wyziębnąć — wyziębiać się «stracić ciepło i stać się zimnym»