zabeczeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zabeczeć -czę, -czą; -cz•cie; -czał, -czeli
Słownik języka polskiego PWN*
zabeczeć
1. «o niektórych zwierzętach: wydać przeciągły, niski, nosowy głos»
2. «wybuchnąć płaczem»
3. «fałszywie zaśpiewać»
4. «o instrumentach: wydać zawodzący, jęczący dźwięk»