zacinać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zacinać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
zaciąć — zacinać
1. «skaleczyć kogoś czymś ostrym»
2. zacinać «o śniegu, deszczu: padać z ukosa»
3. «zrobić na czymś cięcie»
4. «zacisnąć wargi lub zęby, aby opanować ból lub gniew»
5. daw. «zastrugać»
zaciąć się — zacinać się
1. «o mechanizmach lub o ruchomych elementach czegoś: nie dać się otworzyć lub uruchomić»
2. «zatrzymać się na jakimś słowie lub sylabie, nie mogąc chwilowo mówić dalej»
3. «skaleczyć się czymś ostrym»
4. «o ustach, wargach, szczękach: zacisnąć się na znak uporu lub gniewu»
5. «uprzeć się»