zaprzeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
zaprzeć — zapierać II
1. «zatrzymać oddech»
2. «oprzeć coś o coś i silnie nacisnąć»
3. «podpierając czymś, zablokować drzwi, furtkę, bramę itp.»
zaprzeć się — zapierać się
1. «oprzeć się mocno o coś, aby móc się odepchnąć lub nie dać się ruszyć z miejsca»
2. «zaprzeczyć czemuś»
3. «nie zmienić postanowienia mimo przeciwności i nacisków»
4. «zerwać z kimś lub z czymś wszelkie związki»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
