zaskoczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•skoczyć -czę, -czą; -cz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zaskoczyć — zaskakiwać
1. «napaść niespodziewanie na kogoś»
2. «o sytuacjach, zjawiskach: zdarzyć się lub wystąpić nieoczekiwanie dla kogoś»
3. «wprawić kogoś w zdumienie lub zakłopotanie czymś niespodziewanym»
4. «o elementach mechanizmów: wpaść we właściwe miejsce i zacząć prawidłowo działać»
5. «o silniku: zacząć pracować»
6. «zrozumieć coś»