zbiegły
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
zbiegły «taki, który uciekł skądś»
zbiec, zbiegnąć — zbiegać I
1. «biegnąc, znajdować się coraz niżej»
2. «uciec skądś»
3. «o czasie: przeminąć w jakiś sposób lub upłynąć na jakimś zajęciu»
zbiec się, zbiegnąć się — zbiegać się
1. «biegnąc, zgromadzić się gdzieś»
2. «złączyć się lub zetknąć się w jakimś punkcie»
3. «o wydarzeniach, zjawiskach itp.: wystąpić w tym samym czasie»
4. «o tkaninach i ubraniach: skurczyć się»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
