zobojętnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zobojęt•nić -nię, -nią; -nij•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zobojętnić — zobojętniać
1. «uczynić kogoś obojętnym»
2. «w wyniku reakcji między kwasem i zasadą otrzymać roztwór obojętny»
3. «pozbawić właściwości trujących»
zobojętnić się — zobojętniać się «ulec zobojętnieniu»
zobojętnienie «stan tego, kto zobojętniał»