łachmaniarka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
łachmaniar•ka -r•ce, -r•kę; -rek
Słownik języka polskiego PWN*
łachmaniarz
• łachmaniarka
1. pogard. «mężczyzna nędznie ubrany, zaniedbany»
2. daw. «człowiek zajmujący się zbieraniem i sprzedażą szmat»
• łachmaniarka