łapacz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

łapacz (osoba) -cza, B.= D.; -cze, -czy (a. -czów)
łapacz (urządzenie) -cza, B.= M.; -cze, -czy

Słownik języka polskiego PWN*

łapacz
1. pot. «o agencie policji śledczej»
2. pot. «w domach, willach itp.: pierwszy przedpokój, którego funkcją jest zatrzymywanie zimnego powietrza wpadającego do mieszkania»
3. «urządzenie wyłapujące z cieczy, gazów itp. niepotrzebne substancje»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

łapacz

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „łapacz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „łapacz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego