świeca
Słownik języka polskiego PWN*
świeca
• świecowy • świeczka
1. «kawałek parafiny, stearyny lub wosku z zatopionym w środku knotem, używany jako źródło światła»
2. «figura akrobacji lotniczej polegająca na gwałtownym przejściu z lotu poziomego w pionowy»
3. łow. «oko łosia, jelenia, daniela, sarny, żubra, dzika, muflona lub kozicy»
4. «lot piłki wybitej pionowo w górę»
5. «ćwiczenie gimnastyczne polegające na wzniesieniu nóg i tułowia pionowo w górę przez osobę leżącą na plecach»
6. «raca wyrzucana z samolotu wraz ze spadochronem i oświetlająca teren przed bombardowaniem»
• świecowy • świeczka
świeca dymna
1. «puszka z substancją, która po zapaleniu wytwarza duże ilości gęstego dymu»
2. «świeca nasycona preparatem do zwalczania szkodników»
świeca zapłonowa «element silnika spalinowego, wytwarzający iskrę elektryczną potrzebną do jego uruchomienia»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
