konkubent

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kon•kubent -n•cie; -n•ci, -n•tów a. konkubin
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…zbrodnię ojca chłopca Piotra S. Potem jednak policja zainteresowała się konkubentem Barbary Robertem K. i jego kolegą Danielem S. Podczas przesłuchania…

 

…Zofię K., mieszkankę podkrakowskiej Morawicy, Anna D. wraz ze swoim konkubentem przyjechali do Morawicy z Krakowa, aby odebrać rentę na miejscowej…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego