przykurczyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

przykur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…wygląda jak święty Antoni Pustelnik z madryckiego Kuszenia Hieronima Boscha. Przykurczony, słabowity staruszek. Poprawia sobie drżącą lewą rękę. Szklanym spojrzeniem omiata…

 

…parku.

Po tych słowach pan Kleks trochę jak gdyby się
przykurczył
i wyszedł z pokoju.

Bez chwili zwłoki przy pomocy trzech…

 

…już daleko, bo gdy
obejrzałem się, to wieś na dobre
przykurczyła się, a w ostatniej
chałupie już okien nie było widać…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego