rumieniec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rumieniec -mień•ca; -mień•ce, -mień•ców
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "rumieniec"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…zarekomenduje przyjęcie raportu. Nałęcz, naturalny kandydat, zdecydowanie odmówił. – Oblałbym się rumieńcem i nie byłby to rumieniec dumy – oznajmił. W efekcie raport…

 

…nieróbstwie. Nierealny dotychczas, niepojęty i obcy mojej duszy świat nabrał rumieńców, przybliżył się i wyciągnął po mnie rozcapierzone pazury. Na domiar…

 

…jak piwonia przelewająca się pełnią różową. Nieszczęśliwa z powodu swych rumieńców, które bezwstydnie mówiły o sekretach menstruacji, przymykała oczy i płoniła…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego