Wielki słownik ortograficzny PWN*

bora (wiatr) borze, borę

Bora-Bora ndm

BOR (= Biuro Ochrony Rządu) BOR-u, BOR-ze

bor (pierwiastek chem.; symbol: B) -ru, -rze

bor (świder) -ra a. -ru, -rze; -rów

Borów -rowa, -rowie; przym.: borowski

BOR-owiec (pracownik BOR-u) BOR-ow•ca; BOR-ow•cy, BOR-ow•ców a. borowiec

Bory Tuchol•skie Borów Tuchol•skich

Górki Borze (wieś w pow. węgrowskim) Górek Borzych, o Górkach Borzych; przym.: górecki

bor (do wiercenia) przestarz.