Curie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Curie: Piotr Curie, Piotra Curie, o Piotrze Curie; ale: kiur (pierwiastek chem.; jedn. fiz.)
curie ndm; zob. kiur
Curie-Skłodow•ska Curie-Skłodow•skiej, Curie-Skłodow•ską; zob. Skłodowska-Curie
Joliot-Curie: Fryderyk (a. Frédéric) Joliot-Curie, Fryderyka Joliota-Curie (a. Joliot-Curie), o Fryderyku Joliocie-Curie (a. Joliot-Curie) ,
Skłodow•ska-Curie: Maria Skłodow•ska-Curie, Skłodow•skiej-Curie, Skłodow•ską-Curie
curia -rii, -rię; -rii; zob. kuria

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego