Fin

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Fin (mężczyzna narodowości fińskiej) -na, -nie; -nowie, -nów; przym.: fiński
fin (jacht) -na, -nie; -ny, -nów
fin. (= finis)
ad fin. (= ad finem)
fin de siècle fin de sièc•le’u, fin de sièc•le’owi, fin de sièc•le’em
ad finem (skrót: ad fin.)
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego