I. Informacje wstępne

I. Informacje wstępne
Język jest najbardziej uniwersalnym i najsprawniejszym sposobem porozumiewania się między ludźmi. Zapisanie tekstu mówionego stwarza możliwość komunikowania się ludzi oddalonych od siebie w czasie i przestrzeni.
Żaden język naturalny nie opiera zapisu wyrazów na pisowni w pełni fonetycznej. Rozbieżności między mową a pismem w różnych językach wynikają z różnorodnych uwarunkowań. W języku polskim, który przejął znaki alfabetu łacińskiego, ważną przyczyną rozbieżności jest brak w tym alfabecie graficznych odpowiedników dla niektórych głosek, co powoduje konieczność tworzenia dwu- i trójznaków oraz wprowadzania znaków diakrytycznych. Mimo to owe różnice między mową a pismem nie są w polszczyźnie aż tak wielkie jak choćby w języku angielskim, francuskim czy niemieckim; są one po prostu wynikiem zmian zachodzących w wymowie w ciągu wieków.
Ortografia polska w pewnej tylko części opiera się na wymowie. Pisownia wielu wyrazów ma swe uzasadnienie bądź w morfologii, bądź w tradycji pisanej języka, z kolei zapis innych wyrazów jest wynikiem konwencji.
 
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego