a  II

Słownik języka polskiego PWN*

a II
1. «spójnik łączący zdania lub wyrażenia o przeciwstawnej treści, np. On gra, a ona tańczy. Nauka a zabawa.»
2. «spójnik przyłączający zdanie lub wyrażenie uzupełniające wcześniejszą informację, np. Kwitły kwiaty, a nad nimi uwijały się pszczoły.»
3. «spójnik przyłączający zdanie wyrażające konsekwencje tego, o czym była mowa wcześniej, np. Zastąpię cię w pracy, a ty odpoczniesz.»
4. «spójnik przyłączający zdanie lub inne wyrażenie o treści niezgodnej z tym, co można wnioskować na podstawie zdania poprzedzającego, np. Zjadł dużo, a ciągle był głodny.»
5. «spójnik łączący słowa o takiej samej postaci, powtórzone w celu podkreślenia tego, o czym mowa w zdaniu, np. Takie przykłady można mnożyć a mnożyć.»
6. «spójnik łączący powtórzone zaimki wskazujące, użyte w tym celu, by dane wyrażenie nie miało określonego odniesienia, np. Nazywał się tak a tak.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego