balon

Słownik języka polskiego PWN*

balon
1. «statek powietrzny bez napędu, składający się z kulistej powłoki wypełnionej gazem lżejszym od powietrza i z zawieszonej pod nią gondoli»
2. «kopuła z materiału umieszczona nad obiektem sportowym»
3. «przedmiot z cienkiej, rozciągliwej i kolorowej gumy, wypełnianej powietrzem, służący do zabawy lub dekoracji»
4. «duże, kuliste naczynie szklane z wąską szyjką do przechowywania cieczy»
5. «piłka rzucona zbyt wysoko podczas gry w tenisa, siatkówkę lub piłkę nożną»
6. «pneumatyczna opona samochodowa lub rowerowa o szerokim przekroju»
7. zob. balonfok.
8. zob. balonkliwer

• balonowy
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…zabaw towarzyskich, uwiecznionej w żartobliwym poemacie w dziesięciu pieśniach pt. Balon, czyli Wieczory puławskie. Kiedy w związku z konstrukcją balonu przez…

 

…kilku kilometrów. Ideę tę zrealizował Wiktor Hess, wykonując serię lotów balonem w latach 1911-12. Okazało się, ku zaskoczeniu realizatorów eksperymentu…

 

…Z Ziemi na Księżyc".
Podczas swoich lotów dokonywał Nadar z
balonu zdjęć terenu. Był on w tej dziedzinie pionierem. W 1855…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego