obuch

Słownik języka polskiego PWN*

obuch
1. «tępo zakończona część niektórych narzędzi, np. siekiery, znajdująca się po drugiej stronie ostrza»
2. «dawna broń w postaci siekiery osadzonej na długim trzonie»

• obuchowy • obuszek
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego