diuk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

diuk diukiem; diucy a. diukowie, diuków

Słownik języka polskiego PWN*

diuk
1. «we Francji: książę»
2. «w Wielkiej Brytanii: najwyższa ranga godności lordowskiej; też: osoba mająca tę rangę»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

diuk

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „diuk” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „diuk” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „diuk” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego