dobroć

Słownik języka polskiego PWN*

dobroć
1. «kierowanie się w postępowaniu życzliwością i chęcią niesienia pomocy»
2. daw. «dobra jakość czegoś»
dobrocie «smakołyki»
po dobroci «dobrowolnie, łagodnie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego