dobroć
Wielki słownik ortograficzny PWN
dobroć -oci
Słownik języka polskiego PWN
dobroć
1. «kierowanie się w postępowaniu życzliwością i chęcią niesienia pomocy»
2. daw. «dobra jakość czegoś»
dobrocie «smakołyki»
po dobroci «dobrowolnie, łagodnie»