kanconeta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kan•coneta -ecie, -etę; -et
Słownik języka polskiego PWN*
canzonetta [wym. kanconetta], kanconeta
1. «w XVI w.: krótki utwór wokalny, zwykle o charakterze tanecznym»
2. «w XIX w.: liryczny utwór instrumentalny»
kanconeta zob. canzonetta.