plama
Wielki słownik ortograficzny PWN*
plama -mie, -mę; plam
Słownik języka polskiego PWN*
plama
• plamka
1. «miejsce na powierzchni czegoś wyodrębniające się inną barwą, szpecące tę powierzchnię»
2. «hańbiące piętno»
3. pot. «niepowodzenie, kompromitacja»
4. «w malarstwie: płaszczyzna nałożonej farby»
5. «miejsce, płaszczyzna wyodrębniające się od tła inną barwą»
• plamka
plamy słoneczne, plamy na Słońcu «ciemne miejsca na powierzchni Słońca, będące prawdopodobnie wynikiem procesów magnetycznych i hydrodynamicznych zachodzących pod jego powierzchnią»
plamy opadowe «sine zabarwienia skóry najniżej położonych części ciała, będące objawem śmierci»