przemilczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przemil•czeć -czę, -czą; -cz•cie; -czał, -czeli
Słownik języka polskiego PWN*
przemilczenie
1. «to, co zostało przemilczane»
2. «chwyt polegający na celowym niemówieniu o czymś»
3. «niewykorzystanie przez uprawnionego jego praw w należytym czasie, powodujące po upływie określonego terminu utratę tych praw»
przemilczeć — przemilczać
1. «świadomie coś zataić»
2. «nic nie odpowiedzieć na coś»
3. «milczeć przez jakiś czas»
4. «nie kontaktować się z kimś przez jakiś czas»