tabulator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tabulator -ra, -rze; -ry, -rów (skróty: Tab, tab)
Słownik języka polskiego PWN*
tabulator
• tabulatorowy
1. «w kodach komputerowych: znak odpowiadający operacji przejścia do pisania w następnej kolumnie»
2. «maszyna licząca i analityczna odczytująca informacje zapisane na kartach perforowanych, wykonująca na tych danych proste operacje»
3. «urządzenie w maszynach do pisania umożliwiające szybkie przesuwanie wałka i zatrzymywanie go w wyznaczonych miejscach»
• tabulatorowy