triplety

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tri•plet -etu, -ecie; -etów a. tryplet

Słownik języka polskiego PWN*

triplet, tryplet
1. «grupa trójelementowa»
2. zob. kodon.
3. «trzy kolejne strzały trafiające trzy sztuki zwierzyny»
4. «przysłowie lub zagadka trójwierszowa»

• tripletowy, trypletowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego