kąt k, czyli okruch jest mniej ostry (kąt k rośnie podczas tarcia o podłoże, gdyż ostre kanty bloków skalnych ulegają stępieniu). Drewry wyliczył, że dla k = 25, obciążenia 1 t i skały o średniej twardości (g6 = 50 MPa), przy prędkości ślizgu 100 m/rok, objętość usuniętego materiału skalnego wyniesie 2 10. m/rok, a rysy osiągną głębokość 6 mm. Podczas tego procesu ulega niszczeniu zarówno skała na dnie, jak i wleczony blok.<br> Z omówionego modelu wynikają podstawowe pewniki odnoszące się do intensywności szlifowania podłoża przez bloki niesione w ciele lodowca. Objętość zeszlifowanego materiału jest: 1) wprost proporcjonalna do drogi przebytej przez szlifujący