siebie prawie równym krokiem. Wtem, już z głębi korytarza, zawrócił.<br>- Zaraz, pani Jurgeluszka - sięgnął do kieszeni spodni - o pani zapomniałem.<br>- Co też, panie Franku! - oburzyła się. Wyjął pięćsetkę.<br>- Bierz pani i nie gadaj. Pieniądz jest pieniądz.<br>Zawahała się. Za pięćset złotych mogła kupić Felkowi nową koszulę i dwie pary skarpetek. Bielizna Felka była w bardzo złym stanie. Koszuli zwłaszcza potrzebował.<br>- No, bierzże, pani Jurgeluszka! Za dużo ma pani pieniędzy? Wcisnął jej banknot do rąk.<br>- Co pan wyprawia, panie Franku - mruknęła zawstydzona. Jak tak można?<br>- Że co? Nie należy się pani? - Ale to za dużo. Drewnowski roześmiał się:<br>- Pani zmartwienie?<br>- Żeby od