żart... Ale gdzieś głęboko czuła, że to prawda. Jej Andrzej nie był już tak naprawdę jej. Odbierała go jej jakaś dziewczyna, której nie widziała na oczy i pewnie już nie zobaczy. Chyba że jej wyślą zaproszenie na ślub... <br>- Zuzanna... <br>- Zdradziłeś mnie i miałeś odwagę po tym spojrzeć mi w oczy. Całować mnie, przytulać...<br>- Ja jej jeszcze nie pocałowałem!<br>- Jeszcze jej nie pocałowałeś - powtórzyła wolno. - A kiedy to się stanie? Zaraz po powrocie do Paryża? Na dworcu? Kiedy stęskniona rzuci ci się na szyję?<br>- Nie, nie, to nie tak - odrzekł gorączkowo, był nie mniej wzburzony od niej, policzki mu pałały. - Myślisz, że