zatrudnienia, oraz produkcja niechcianych lub złej jakości produktów po wysokich kosztach jednostkowych. Dlatego też firmy państwowe mają skromne zasoby finansowe, a potrzeby wynikające z restrukturyzacji wielkie. Większość tych firm może więc dokonywać tylko małych usprawnień, nie są natomiast w stanie przeprowadzić tak potrzebna radykalną zmianę profilu produkcji i jej metod. Co więcej, wysoka niepewność co do długookresowych perspektyw dla pracowników i menedżerów prowadzi do zwiększenia stopy preferencji czasowej. <br>Liberalizacja cen była dla części tych firm korzystna. Dotyczy to zwłaszcza sektora energetycznego. Koncentracja firm państwowych na sprawach krótkiego horyzontu sprawia, iż podnoszą one raczej place oraz ograniczają zatrudnienie zamiast zwiększać zyski i inwestycje