o powtórzenie.<br>Wzburzony do głębi Lesio usiadł przy swoim stole, w zniechęceniu stawiając torbę na ostatnim, aktualnym szkicu. W niepojęty sposób rozgoryczenie mieszało się w jego duszy z nadzwyczajną ulgą. Nie zdobył się. I nie ma siły, już się nie zdobędzie... Wisząca nad jego życiem zmora jest wieczna i niezniszczalna!<br>Ewentualnie może zdobędzie się innym razem. W końcu nic straconego, zapewne jest to rola, do której trzeba dojrzeć. Być może za szybko usiłował zrealizować swój plan, być może mordercą zostaje się stopniowo...<br>Mniej więcej po godzinie zamęt w umyśle Lesia osiągnął pełnię rozkwitu. Przygnębienie, zniechęcenie i rozgoryczenie, wywołane uświadomieniem sobie własnej