staż do Londynu, od pierwszego dnia pobytu dzieliliśmy wspólny pokój. Jednak po powrocie każde z nas pojechało do siebie. Przez kolejne pół roku pomieszkiwaliśmy to u mnie, to u niego. Często rozmawialiśmy, że kiedyś pewnie trzeba będzie kupić większe mieszkanie. Ale na zajęcie się tą sprawą ciągle brakowało nam czasu. Fajnie jest być w narzeczeństwie, lecz oboje byliśmy się już zmęczeni brakiem stabilizacji. W końcu pojawiła się ciąża i przyspieszyła decyzję. Wzięliśmy ślub, sprzedaliśmy nasze kawalerki i kupiliśmy duże mieszkanie. Wiem, że decyzja o ślubie była słuszna. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, a dziecko ma prawdziwy dom. Kasia jest już sporą dziewczynką, oboje