do całego systemu potrzeb, warunkujących możliwość przetrwania i rozwoju. Rzeczywistość pozazmysłową pozwoliła nam poznać, i to w bardzo ograniczonym zakresie, dopiero nauka. Świat postrzeżeniowy człowieka jest zatem jego specyficzną właściwością i różni się od świata postrzeżeniowego innych gatunków zwierząt, nawet najbliższych nam ewolucyjnie. Dla człowieka największe znaczenie ma zmysł wzroku. Genetycznie uwarunkowanymi cechami postrzegania wzrokowego są m.in. poczucie obrazu, który postrzegamy jako całość, mimo że bodźcami wyzwalającymi są jego poszczególne fragmenty oraz poczucie przestrzeni związane ze stereoskopowym widzeniem, które pozwala nie tylko ocenić odległość, lecz także określić możliwości działania. Widzenie przestrzeni jest u człowieka bardzo specyficzne. Wzrokiem jak gdyby omiata