kurczowo pięści. Prysnęła w górę iskra żaru i zgasła.<br> Na polu walki kruki dziś żerują,<br>Samotny cyprys płacze cnych rycerzy.<br>Nie pogrzebionych dusze lamentują,<br>Odejść nie mogą od ziem tych rubieży.<br> Lęk przeleciał ponad ogniskiem i powiał po twarzach słuchających. Zbledli.<br> Nike i Wolność - niebiańskie siostrzyce,<br>Wierne Spartaka towarzyszki broni,<br>Gniewne dziś od nas odwróciły lice.<br>Krassusa zbiry za nami w pogoni...<br> Karpos przymknął oczy. Zobaczył triumfalną drogę Krassusa od Kapui do Rzymu. Drogę w cieniu sześciu tysięcy krzyży.<br> Na te dni klęski, na dni pohańbienia,<br>Którym Herakles nawet nie podoła,<br>Zabrakło nam siły groźnego ramienia<br>Wodza naszego, Spartaka - sokoła.<br> Kalias