zaś lepszy słuch.<br><br>- Ty mniej mów - powiedział w związku z tym - a <br>więcej słuchaj.<br><br>- Zamiast przemyśliwać?<br><br>- Właśnie.<br><br>Po jego słowach poznała, że mimo wszystko nie ma teraz czasu na żarty. <br>Ale przekora jest przekorą - a Ika lubiła być przekorna.<br><br>- No to... zamieniam się - mruknęła.<br><br>- W co?<br><br>- A... w słuch! - powiedziała.<br><br>Groszek wzruszył tylko ramionami - i to, że nie zaczął zrzędzić, <br>przekonało ją najlepiej.<br><br>Wpatrywał się w mrok niczym czyhająca na łup sowa. Co więcej - Ika <br>czuła doskonale, że mimo pozorów spokoju czy pewnej obojętności, Groszek <br>napięty jest jak cięciwa łuku.<br><br>W końcu spytał:<br><br>- Co słyszysz?<br><br>- Właściwie... właściwie nic ciekawego. Są tu