zapomnijmy Ifigenii - krzyknął nieoczekiwanie prelegent - która lepiej od strachliwych obrońców praw jednostki rozumiała, że sprzeciw jednej dziewczyny nie powinien zniweczyć kolektywnego postanowienia. Czy miała prawo mówić o swoich prywatnych nadziejach, gdy tysiące greckich wojowników nie wahało się złożyć ofiary ze swego zdrowia i życia?<br>Panowie i Panie! Nim weźmiecie stronę Ifigenii - zresztą, wbrew niej samej - dobrze się zastanówcie! Przecież obrona tej dziewczyny oznacza, że każdy humor jednostki, jej przywidzenia i resentymenty mają większą wagę od racjonalnego interesu większości. Jednostka nie powściągająca swych pragnień podważa wszystko - a zatem i siebie samą, jako członka wspólnoty. Dopiero człowiek oddający swój głos zgodnie z wolą