Jak bardzo suwerenne jest to "mogę", informuje mnie wątpienie. Rozum ze wszystkimi swymi oczywistościami okazał się bezsilny wobec decyzji podjętej w wolny sposób. Także naturalne dla woli dążenie do dobra nie narusza tej autonomii. Wygląda tak, jakby nie wola była władzą rządzącą wolnością, ale jakby wolność była "władzą" rządzącą wolą. Inaczej mówiąc: to nie wola jest wolna, lecz wolność jest "wolitywna".<br>Konsekwencje tak zarysowanego doświadczenia wolności idą bardzo daleko. Na niektóre z nich wskazuje jakby mimochodem sama "definicja" wolności.<br>a) Najpierw otwiera się zadanie bliższego dookreślenia stosunku wolnego wyboru (wolności) do siły realizującej podjęty zamiar. Mimo daleko idącej interioryzacji świadomości wolności, której