która zaleca rachunek ryzyka, biorący pod uwagę wszystkie możliwe stany świata mające prawdopodobieństwo niezerowe.<br> Zamiast takiego rachunku mamy (w prawie karnym) postulat, by - jak to określają Anglicy - wina została ustalona "ponad rozsądną wątpliwość". Jeśli została tak właśnie ustalona, oskarżony zostaje ukarany zgodnie z prawem. Jeśli nie, stosuje się presumpcję niewinności. Inaczej mówiąc, hipoteza winy może być przyjęta tylko wówczas, gdy jej prawdopodobieństwo jest praktycznie równe 1. Ale wtedy nie jest kwestionowana.<br> Zasada in dubio pro reo może oczywiście być tak interpretowana, by uzgodnić ją z logiką decyzji. Wystarczy przyjąć, że użyteczność błędu polegającego na tym, że człowieka niewinnego uznaje się za winnego